Gold awards go to nominees from Hungary, Netherlands and Turkey. The awards were presented at the UEFA Grassroots Workshop in Oslo on Tuesday by Italian football legend, winner of the 2011 UEFA President’s Award and UEFA grassroots panel member Gianni Rivera. The UEFA Grassroots Day Awards recognises some of the best achievements in grassroots football and the gold award for Best Club in 2013 was awarded to four amateur clubs in the Netherlands for their multi-club approach to football.(bron UEFA)
Een geweldige erkenning voor het clusterproject Klarenbeek-Voorst-Cupa-Wilp. Kijk de UEFA video over de Nederlandse prijswinnaars. Lees hier het hele UEFA persbericht met alle video’s van de prijswinnaars.
Het is gelukt om één van de drie nominaties om te zetten in een gold award vertelt Lydia Zwier met nog enige verbazing in haar stem. Maandag reist zij af naar Oslo om de prijs namens de samenwerkende clubs in ontvangst te nemen tijdens de UEFA Grassroots Conference 2013. Een mooie bekroning voor een knappe samenwerking tussen voetbalclubs om de toekomst van het vrouwenvoetbal te verzekeren en verder uit te bouwen.
Het concept steunt op de principes van waarderend onderzoeken. Een ontwikkelingsgerichte aanpak om de best mogelijke toekomst te verkennen. Geen probleemgerichte methode, maar uitgaan van ieders talent, ambitie en bewezen kracht. Samen onderzoeken, dromen en direct starten met het realiseren van de gezamenlijke droom. Prachtig om te zien dat deze werkwijze zo mooi samengaat met sport. Eerder gebruikte Marc Lammers de principes met zijn vrouwen hockeyteam en bracht olympisch goud naar huis.
Spannend is nog wat de award, naast de eer, gaat inhouden. Dinsdag 9 april krijgt Lydia hem samen met de twee gold awards winnaars in de andere categoriën uitgereikt.
Koud! Een dun zonnetje geeft net geen warmte. Ik loop over een landgoed. Dit keer op uitnodiging. Niet even, maar vier dagen om te ervaren wat een landgoed met je doet! Ik hoor je denken ‘Een landgoed, ja en?’ Een stuk grond, bos, wat water, misschien een kasteel of landhuis en wat bankjes voor de wandelaar. Zelden heb ik in vier dagen meer geleerd, vielen puzzelstukjes mooier samen.
Ecosystemen verheffen
Wandelen en praten bij een haardvuur scherpt de geest altijd, maar hier kwamen werelden bij elkaar. Een oude wereld vol tradities en een nieuwe gericht op sociale innovatie, met beide het besef dat de toekomst gaat over ecosystemen. Fijnmazige fysieke en virtuele ecosystemen. Ecosystemen waarbij de verschillende onderdelen afhankelijk zijn van elkaar. In staat zijn elkaar te verheffen. Te verheffen naar een hoger plan, een groter doel. Klinkt best abstract of niet dan?
Lopen over een landgoed maakt het concreet, althans als je ziet wat je kunt zien, weet waarop te letten. Zie je een bos, of zie je een productiebos? Zie je een wijker of een blijver? Begrijp je waarom er staat wat er staat? Hoe de verschillende onderdelen en structuren als bij toeval verbonden, een diepere reden en oorzakelijkheid hebben.
Een stip op de horizon
Ik zie de gelaagde structuren, het land, de bebouwing, de gewassen, de arbeid, de economische dragers en de tijd. Een landgoed leert je stil te staan bij de tijd. Je horizon te verbreden. Geen korte termijn, maar lange termijn. Alle acties, veelal cyclisch, in lijn met een hoger doel. Een visie, een stip op de horizon.
Weten waarom je het doet, vanuit ambitie creëren. Het beeld in de toekomst voor je zien en het dan naar je toehalen. Een baken zien in donkere en mooie tijden. Visualisatie en het begrip dat de weg er naartoe best kronkelig kan zijn. Vol kuilen, omgevallen bomen, lekkende daken en mislukkende oogsten.
Bouwen aan meer dan een leven
Snap je wat ik bedoel? Dat doel voor ogen hebben geeft rust. Het is er, het blijft er en jij gaat het haalbaar maken. Het heeft ook iets van kathedralen bouwen. Het zal niet klaar zijn tijdens jouw leven. Maar jouw bijdrage wel. Ooit geef je het over, geef je het door.
Ken je dat? Doe je jouw werk met die visie voor ogen? Met die lange termijn visie als leidend principe? Ga eens zitten, pak een vel papier, sluit je ogen. Stel je eens voor je bent 95, je kijkt terug op een leven dat de moeite, nee de mooite, waard was. Wat zie je? Waar heb je aan bijgedragen? Waar heb je gelachen, waar staan de tranen van in je ogen, wie staan er om je heen, waar ben je nu echt trots op? Schrijf het op! Zo bloemrijk mogelijk, alle details die je maar kunt bedenken! Teken het, fotografeer het, maakt het zo manifest als het maar zijn kan. Mooi he! Hang het aan de muur of sla het beeld op in je grijze massa. Prachtig kompas als je het even niet meer weet. Richting zoekt in de waan van de dag!
Zou het niet geweldig zijn als je leeft als een landgoed. Beheerder van je ecosysteem. Een ecosysteem dat je doorgeeft aan de toekomst. Leven in de wetenschap dat echte doelen ver voorbij jouw korte aanwezigheid liggen. Ik daag je uit …. Leef je leven als een landgoed!
Op dit moment werkt het Social Innovation Lab met verschillende partners aan een ‘ervaring gericht op transformatie’ ver voorbij een training of leergang. Interesse? Laat een bericht achter. Deelname is op uitnodiging.
Vandaag ontvingen wij het persbericht datLydia Zwier-Kentie genomineerd is voor de prestigieuze UEFA GRASSROOTS AWARDS. Wij zijn trots dat een project, waarbij de principes van waarderend organiseren zo mooi en krachtig zijn toegepast internationale aandacht krijgt. Met recht een project dat de ‘mooite waard is’
De KNVB heeft voetbalverenigingen SC Klarenbeek, SV Wilp, SV Cupa en VV Voorst, vrijwilliger Lydia Zwier-Kentie en het project ‘Het meisje centraal’ genomineerd voor de UEFA-grassroots Awards. De Europese Voetbalunie wil met deze onderscheidingen elk jaar verenigingen, projecten en vrijwilligers belonen die zich bijzonder inspannen of onderscheiden op het gebied van voetbal aan de basis.
Tot het zogeheten Grassroots-voetbal behoren jeugdvoetbal, schoolvoetbal, G-voetbal, vrouwen- en meisjesvoetbal, beach soccer en andere voetbalvormen die niet dagelijks in de schijnwerpers staan. Elk land kan een vereniging, project en vrijwilliger nomineren voor de prijs. De UEFA beslist uiteindelijk wie er worden beloond met een prestigieuze award.
Zaterdag, ‘s ochtends vroeg. Pesten! Ik heb het al een aantal dagen uitgesteld. Bloggen over pesten heeft iets van ‘meeschrijven op de stroom’. Nu de emotionele zenuw weer open ligt door de zoveelste zelfmoord, je ineens realiseren dat het niet langer kan’. Het kan al zo lang niet langer. Pesten, isoleren, in de hoekzetten, buitenplaatsen, kleineren, psychologisch onder druk zetten, macht uitoefenen, uitlachen, angst aanjagen. Dat dus! Herkent u het?
Pesten is van alle tijden. De mens schijnt daar niet in te evolueren. Laat staan te revolutioneren. De mens houdt niet van afwijkende zaken of mensen. Dat is eng, dat moet je isoleren, vooral niet als goed bestempelen. En dat kan prima door pesten, plagen, grapjes maken, uitdagen. Pesten als ritueel om te laten zien hoe de groep denkt. Een soort initiatie richting volwassenheid.
Pesten gaat over grijze muizen maken
Het einde aan pesten vraagt niet om een protocol. Het vraagt om het geloof in diversiteit. Het begrip dat juist in de kracht van het verschillend zijn de vooruitgang ligt. Het besef dat wij allemaal anders zijn! Door dat te accepteren, te verbinden, krijgen wij betere resultaten. Pesten gaat over grijze muizen maken. Grijze muizen die grijze muizen creëren. Stel je even voor wat dat betekent na een generatie of acht! En toch is dat wat wij graag doen in de schoolsystemen, maar ook in bedrijven. Raar want je hoeft er de onderzoeken van Harvard, MIT maar op na te slaan om te ontdekken dat diversiteit loont.
Diversiteit loont
Geloof in diversiteit vraagt om een open blik. Een open blik en het uitstellen van een oordeel. Een blik gericht op willen zien hoe anders denken, anders zijn mooi kan zijn. Hoe het iets kan toevoegen aan jouw eigen wereld. Zelden heb ik sneller geleerd als in contact met andere culturen. De verbazing dat het anders kan. Het overdenken en het besef dat jouw eigen wereld zomaar inruilbaar is voor een andere. Gewoon omdat die ook bestaat. Bestaat met al zijn eigenaardigheden en afspraken.
Een protocol helpt niet, een ambitie wel
Pestgedrag stoppen gaat niet over roepen ‘dat het nu eens moet ophouden’. Dat er protocollen moeten komen. ‘Dat wij het incident grondig gaan onderzoeken’. Dat leerkrachten beter moeten opletten. Dat ouders hun ogen moeten openen, aandacht hebben voor het kind. Stoppen met pesten vraagt om een fundamenteel anders denken over diversiteit. Over voorbij de angst van het ‘onbekende anders’ gaan. Het anders zijn omarmen en kijken wat dat jou kan brengen. Maar het vraagt meer!
Waarderend onderzoeken is gezamenlijk verantwoordelijkheid nemen
Pestgedrag stoppen vraagt om een echte dialoog op scholen. Een dialoog over hoe het beter kan in het onderwijs. Het vraagt om luisteren, gezamenlijk onderzoeken, een gezamenlijke ambitie en het gezamenlijk verantwoordelijkheid nemen voor het realiseren van de uitkomst. Het vraagt niet om probleemgericht denken ‘hoe stoppen we pesten’, maar om het grotere oplossingsgerichte denken ‘hoe ziet de school eruit waar iedereen zich thuis voelt en kan excelleren’. Voelt u het verschil? Niet vanuit het probleem denken, maar vanuit de ambitie! Niet te klein als in ‘de meest veilige school’, nee, vanuit een ambitie waar iedereen zich aan kan verbinden. Kinderen, ouders, docenten, bedrijven, verenigingen in de buurt! Dan pas houdt pesten op omdat het er gewoon niet bij hoort.
En dat is nodig want pesten is niet voorbehouden aan de schoolbanken. Het stopt niet bij het behalen van het diploma. Werk, voetbalclubs, verenigingen, wijken het gaat lekker door.
Ik hoor je denken….getver wat een soft gelul! Wat een ‘regenboog-denken’! En daar zit de kern. Het is niet soft, het vraagt om durf! Het vraagt om het besef dat de school dat niet alleen kan. Het vraagt als school om de durf de dialoog aan te gaan en met alle betrokkenen een excellente toekomst te onderzoeken.
Durft u het aan om de school drie dagen stil te leggen? Om in drie volle dagen samen met alle betrokkenen te onderzoeken ‘hoe de school waar iedereen kan excelleren er uit ziet’?
Ja? Bel gerust, dan stel ik een team samen om het geheel belangeloos te begeleiden en aan te jagen!
N.B: Dit blog werd eerder gepubliceerd op Mindz.com. Inmiddels is het daar 1326 keer gelezen. In één LinkedIn groep woedt nog steeds een levendige discussie, vandaag is de 348ste opmerking geplaatst. Pesten leeft dus! Nu nog een duurzame waarderende oplossing!
