Sociale innovatie … wat is dat volgens Michiel van Willigen?

Sociale innovatie … wat is dat? 2 minuten interviews met meemakers van het Social Innovation Lab! ‘One take interviews’ met de iPhone. Michiel van Willigen geeft zijn visie op de gewijzigde rol van de overheid. Michiel werkt bij een waterschap, is gemeenteraadslid en initiatiefnemer van de Autodeelgroep.

Participatiemaatschappij en dan … een Dragons’ Den!

BWdOgeaCcAAjLbL.jpg-largeHet is zaterdagochtend 6.30. Studenten van het Honours Programme Sociale Innovatie van Windesheim verzamelen zich in het donker om de essentie van het gebied rond het Zwarte Water te ervaren. Een eerste stap in een door Windesheim samen met het Social Innovation Lab georganiseerde ‘pressure cooker’ rond sociale innovatie. De Provincie Overijssel formuleerde een opdracht die het geheel in het huidige tijdsgewricht plaatst: ‘Ontwikkel een visie op de rol van de provincie waarbij de vitaliteit van de samenleving optimaal wordt benut. Werk dit uit naar een concreet plan voor de IJsseldelta’

Best abstract en zeker geen makkelijke opdracht voor de multidisciplinaire groep studenten. De groep krijgt flitspresentaties van experts. Permacultuur, eigen kracht, openbaar bestuur, deel-economie, tijd en gebiedsontwikkeling worden in een nieuw perspectief geplaatst. Boodschap we gaan van een sturende overheid naar een faciliterende overheid! Belangrijkste vraag: hoe doe je dat, wat betekent dat? Het al snel geintroduceerde begrip regelluwe ruimte brengt de huidige worsteling goed in kaart.

Zondagmiddag, 36 uur later, staan de studenten in een schapenschuur omgebouwd tot Dragons’ Den, oog en oog met de Dragons om hun voorstellen te presenteren. Drie mooie concepten zien het licht! Pleegstand, gaat in op een nieuwe en duurzame wijze van omgaan met leegstand van gebouwen. ECOmmunity, geeft zicht op nieuwe woon en samenlevingsvormen, waarbij de kracht van generaties en het gebied optimaal gebruikt worden. Bouwen aan vertrouwen, gaat in op het vervlechten van overheid en inwoner in een krachtige samenwerking. Hersteld vertrouwen en een systeem waarbij elke inwoner projecten kan indienen en kan meebeslissen over het gebruik van belastinggeld ter financiering vormen de basis van het concept.

De Dragons, bestaande uit bestuurders en ondernemers, kozen unaniem voor het concept ECOmmunity als het meest innovatieve idee.  Het woord ‘Pleegstand’ om het duurzaam hergebruik van leegstaande panden te duiden mag volgens alle aanwezigen zo in de Dikke van Dale!

Eindconclusie van alle betrokkenen: deze wijze van samen leren en innoveren leidt tot betere producten, in een kortere tijd, met veel meer betrokkenheid. De kou in de schapenstal droeg daar haar eigen steentje aan bij!

[foto Cor Pierik]

Nabijheid en mededogen … waarde(n) van vernieuwing!

IMG_1853’s Ochtends vroeg. Mijn oog valt op een tweet van @Ritzotencate over warme maaltijden van de HEMA en daklozen. Voor 2.50 euro wil hij wel een dakloze uitnodigen om samen een maaltijd te nuttigen. Mooi beeld! Het laat mij niet meer los. Ritzo heeft hier iets te pakken. Iets dat ik al een tijdje onderhuids voel. De komende jaren zal het gaan om nabijheid en mededogen!

Parels van een nieuwe tijd
Nee, ik ben geen futurist, maar het gevoel is sterk! Nabijheid en Mededogen, de nieuwe waarden voor de komende jaren. Weer zo’n traditioneel denker hoor ik u denken. Poetst de oude waarden van het christendom op tot parels van een nieuwe tijd! Niets is minder waar. Mijn gevoel zegt dat deze waarden de basis van ons handelen gaan worden. Voor rechts, links en het midden. Voor kerk en atheïst, voor jong en oud.

Heilige huisjes verdampen 
Kan dat? Tegen de verruwing van de maatschappij in? Tegen de individualisering en de ‘ik vecht en haal het wel’-mentaliteit van het huidige tijdsgewricht in? Ja dat kan! De mens krijgt steeds meer het gevoel de grip op de wereld te verliezen? Bestaande waarden en heilige huisjes van jaren verdampen als ochtendnevel! Een logische (tegen)reactie is meer invloed willen in de eigen omgeving. De eigen nabijheid! Voor de een is dat het dorp, voor de ander de regio, misschien zelfs wel het land. Dat laatste hangt sterk af van hoe groot jouw ‘span of influence is’.

Nabijheid kun je beetpakken
Voel je um? Voedsel, de stadsboerderijen en regionale voorzieningen rond eerlijk voedsel spuiten als de spreekwoordelijke paddenstoelen de grond uit. Zorg, de lokale zorgteams, zorgvoorzieningen breken op alle fronten door. En ook de broodfondsen zijn uitingen van samen kleiner zorgen voor elkaar! Werk, de netwerken van nabijheid, groeien en bloeien. Zelfstandig professionals groeperen zich in steeds verder vertakkende waarde(n)netwerken van nabijheid. Nieuw is dat grote staande organisaties begrijpen dat dit niet tijdelijk is, maar een uiting van een veranderend tijdperk. De lijst is bijna onuitputtelijk! Onze energievoorziening, kleiner, dichterbij en gericht op zelfvoorziening. Mobiliteit, gericht op toegang tot op elke straathoek, in plaats van bezit van. Onderwijs, digitaal colleges volgen aan alle belangrijke universiteiten in de hele wereld, maar in nabijheid leren in dialoog te gaan, onze kracht en talent ontdekken in ‘ambition and talented based’ onderwijs.Ik daag je uit! Ga eens zitten en kijk naar de trends op de belangrijke maatschappelijke kernthema’s. Nabijheid wordt de kernwaarde! Nabijheid in verbondenheid met het grotere geheel. Nee we sluiten ons niet af, we staan in verbinding met de hele wereld, het geheel. Maar we combineren dat met meer invloed op het lokale en de wens tot nabijheid. Think global act local 3.0.

Mededogen kost niets
En dan mededogen! Ooit was de gevleugelde uitspraak ‘dat lost de overheid maar op’! Nu is er het besef dat, dat niet langer het geval is! Sterker nog, twee bewegingen trekken dit adagio met kracht uit elkaar op zoek naar nieuwe verbinding. De burger wil meer zeggenschap over de kwaliteit van zijn eigen omgeving. Is bereid daar aan bij te dragen! En de overheid bezint zich op haar nieuwe terugtredende rol. Zoekt naar maximaal gebruik van burgerinitiatieven en kostenreductie.

Vertragen om te zien
Mededogen dus! Zien hoe je kunt bijdragen aan het geheel, aan die ander. Een maaltijd voor 2,50 euro kopen voor een dakloze en samen eten. Aandacht geven! Ik hoor u denken, dat is eng en gevaarlijk! Onzin, denk ik dan. Je voelt zelf wel of het kan of niet! Mededogen, we zullen het weer moeten leren toepassen! Mag ik je uitdagen eens mee te denken over zelforganiserende concepten van mededogen? Eens breder te denken dan die dakloze, maar te denken over jouw omgeving, jouw nabijheid. Hoe mededogen er daar uit kan zien. Hoe je met de kleinst mogelijke bijdrage, de grootst mogelijke impact kunt hebben! Mededogen kost niets, gaat vooral om aandacht! Om kijken in plaats van wegkijken. Om vertragen om te zien wat is en kan zijn!

Dinsdag naar de Trendrede 2014. Ik ben benieuwd of de futuristen het al zien …. Nabijheid en mededogen …. waarde(n) van vernieuwing!

Lees hier de Trendrede 2014