Mooie samenwerking in een aansprekend project.Van 27 tot 29 november 2013 vindt het World Forum for Democracy plaats in Straatsburg. Wat is de toekomst van de democratie, wat kan nieuwe technologie bijdragen aan het verbinden van instituties en burgers? Wat zijn de culturele verschillen in het denken, waar zitten de vernieuwers, wat zijn de trends?
Vragen die in een groot aantal Lab-sessies nader onderzocht worden. Aansprekende namen van gevestigde orde instituties, vernieuwers en een prachtige line-up van ‘grassroots initiatives’ gaan in debat! Het Social Innovation Lab initieert in co-creatie met Society 3.0, Hogeschool Windesheim en het World Forum tijdens deze bijeenkomst een bijzonder project. Een tipje van de sluier? De toekomst vertelt de toekomst! Begin oktober meer nieuws over dit bijzondere initiatief!
Zondagochtend vroeg, koffie! Ik zie een tweet voorbij komen van Tony Bosma over ‘the 21-urige werkweek’. Klik de link open en tref een blog en korte video. Boeiend! In mindere tijden werken we dubbel zo hard uit angst om arm te worden. Het blog en de video stelt daar een ’21-urige werkweek’ tegenover. Utopie of nieuwe werkelijkheid?
Mooie vraag! Hou even de gedachte vast dat ‘je de problemen veroorzaakt binnen een bepaald paradigma (40-urige werkweek) niet kunt oplossen binnen hetzelfde paradigma’. Tegenwoordig een van Einsteins meest aangehaalde stellingen.
Wat zou het nu betekenen, deze utopische stelling van een 21-urige werkweek. Het begint allemaal bij het herdefiniëren van het begrip werk. Werk gaat nu voornamelijk over betaald werk in dienstverband. Een bepaalde klus, met een bepaalde uitkomst en een bepaalde waardering.
Utopisch of juist niet?
Hoe utopisch is het idee nog als wij ons beperkte beeld van werktijd ontkoppelen en herwaarderen naar tijd en kwaliteit. Zoals een van de sprekers uit de video opmerkt ‘wij werken hard aan zaken waar niemand op zit te wachten’. Aan de andere kant groeien de problemen rond goed onderwijs, goede zorg, kwaliteit van de woonomgeving en verantwoorde gebiedsontwikkeling.
Een groeiend leger aan vrijwilligers probeert inmiddels de gaten te dichten die binnen het paradigma van de 40-urige werkweek niet meer te dichten zijn. In geld valt er blijkbaar niet langer te betalen voor goed onderwijs, goede zorg en ga zo maar door. Het is te duur, maar vooral, we hebben het teveel en te gecompliceerd geïnstitutionaliseerd.
Door de overheid wordt hard bezuinigd, niet dat men het niet belangrijk vindt, maar het is onbetaalbaar is de boodschap! Bezuinigen kan hier ook betekenen het teruggeven van de verantwoordelijkheid. Bezuinigen betekent zeker het ‘ontregelen’ van de regels en het bieden van meer vrijheid voor een andere invulling!
We kantelen verder
Duidelijk is dat de burger weer aan de bak mag, zelfs moet, op terreinen waar instituties het niet langer kunnen oplossen. Het sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw omgedraaide model tussen de hoeveelheid vrijwilligers (hoog) en professionals (laag) kantelt verder. Burgers lijken weer bereid tot inzet daar waar ze zien dat overheden en instituties het niet langer alleen kunnen oplossen.
Wat nou als we dat ondersteunen….door te denken in de 21-urige werkweek! De meesten mensen willen ‘aanpakken’ als ze de ruimte krijgen en meer invloed kunnen uitoefenen op hun directe woon/werk en leefomgeving. Het in de UK uitgevoerde programma van Nesta ‘Big green challenge’ rond CO2-uitstoot is daar een heel goed voorbeeld van. Lees het rapport Mass Localism ‘a way to help small communities solve big social challenges’ eens. Het ei van Columbus is zeker nog niet gevonden, maar de resultaten zijn veelbelovend. Het laat mooi de huidige worsteling zien tussen Nationale programma’s en lokale oplossingen. Hou deze oplossingen eens tegen het licht van een 21-urige werkweek. Pas ze eens toe op onderwijs, zorg, veiligheid en gebiedsontwikkeling.
Sociale overwaarde en nieuwe waardesystemen
Voeg dit eens bij het anders uitruilen van waarde en betalen met ‘sociale overwaarde’. Herontdekking van de Barter’s Economy zeg maar! En moeilijk te bedenken is het niet. Een planoloog, projectmanager, arts, loodgieter blijft in zijn ‘vrije tijd’ voorzien van dezelfde kennis, ervaring en netwerk. Wat nou als die ingezet zouden worden voor en bij de kwaliteit van de eigen woon/leef-omgeving. Vooral daar waar ‘geld uit dienstverband’ niet meer leidt tot het adequaat ontwikkelen van diensten, producten en of oplossingen tegen aanvaardbare prijzen. Denken in nieuwe waardesystemen waarbij aan de ‘werkgever-werknemer’-relatie relaties als ouder, burger, zorger, inwoner worden toegevoegd om een nieuw ‘belangen en uitvoerings’-systeem te creëren!
Tja de 21-urige werkweek utopie of nieuw paradigma? Leuk om op te kauwen en het eens als uitgangspunt te nemen bij nieuwe verdien of servicemodellen!
Hoor graag uw ideeën, voorbeelden of commentaren! Met het Social Innovation Lab denk ik graag mee aan op het eerste oog onmogelijke oplossingen.
Het is lente! Eindelijk! Een zucht van verlichting gaat door de natuur. Bloesem knalt uit knoppen. Mooi zoals de natuur altijd het juiste moment weet te vinden. Daar is de mens al jaren naar op zoek. Elke veranderaar, vernieuwer, innovator, incubator, inspirator, navigator voorzien van modernistische kretologie zoekt naar dat juiste moment! De heilige graal van verandering!
Voorbij de hype van magische momenten
Zo nu en dan lukt het om dit magische moment te hypen. De wensdroom of frustratie van velen te voorzien van een bijna magisch etiket. Onder het uitroepen van: ‘Dit is het’ gaat een zucht van verlichting door vernieuwend Nederland. Eindelijk daar is de epistemologische breuk. De breuk met het oude! Het licht aan de horizon, een einde aan de systeemcrises.
Het zou te ver voeren om alle hypes van de laatste 5 jaar te benoemen en op hun waarde te schatten. Pakken we er twee! Het nieuwe werken en sociale innovatie. De eerste omdat het een mooi voorbeeld is van hoe een prima gedachte als ‘laten wij het werk vernieuwen’ uiteindelijk bij het vuil gezet werd omdat het vooral over gadgets, ruimtebesparing en social media workshops leek te gaan. De hype van ‘Het Nieuwe Werken’ brengt nu niemand meer op de been.
Jammer, want het veranderingspotentieel was enorm en is nog steeds hard nodig. Het huidige tijdsgewricht vraagt om een ‘nieuw werken’, maar dan vooral gericht op dieper liggende vragen. Wat is werk eigenlijk, hoe verdeel je het, hoe innoveer je het? Of beter hoe zorg je dat gezien de vraagstukken van nu ….datgene wat wij ‘werk’ noemen er op aan blijft sluiten. Zeg maar eerst eens terug naar de essentie; ‘voor welk probleem of welke ambitie levert werk eigenlijk de oplossing’?
Voel je um? Leg werk eens aan tegen zorg, tegen educatie, tegen kwaliteit van leven, tegen duurzaamheid, tegen de droom van de kinderen van onze kinderen, dan praten we over een andere essentie en andere oplossingen! Dan spreek je over inbedding van het nieuwe werken in de vraagstukken van nu! Dan spreek je over integraal kijken naar de wereld van nu.
Sociale innovatie een vlucht naar voren?
Sociale innovatie lijkt het nieuwe ‘Het Nieuwe Werken’. De vlucht voorwaarts naar een nieuw concept. Gemakkelijk, want sociale innovatie kent vele gezichten en definities. En zoals de roeptoeters ons doen geloven ‘de tijd is er helemaal rijp voor’. Dat laatste is ook zo! De huidige systeemcrises maken dat links, rechts en in het midden ruimte ontstaat voor de gedachte dat het anders moet. Dat we nu vooral de huidige crises moeten dempen en naarstig op zoek moeten naar die fundamenteel andere setting, die maakt dat we echt op weg kunnen naar nieuwe elkaar voedende systemen. Het begrip sociale innovatie bestaat al jaren en kent een forse theoretische basis. Toch vraagt het om een definitie.
Sociale Innovatie een definitie
Laten we er de ‘Guide to Social Innovation’ van de EU eens bij pakken. Direct op de eerste pagina:
Social innovation can be defined as the development and implementation of new ideas (products, services and models) to meet social needs and create new social relationships or collaborations. It represents new responses to pressing social demands, which affect the process of social interactions. It is aimed at improving human well-being. Social innovations are innovations that are social in both their ends and their means. They are innovations that are not only good for society but also enhance individuals’ capacity to act.
Kijk daar hou ik van! Ambitie! Helemaal van deze tijd zou ik zeggen. Sociale innovatie is dus meer dan een tooltje van het HRM department. Sociale innovatie gaat over verandering van systemen, het weven van nieuwe verbanden. De EU guide vervolgt: Social innovation describes the entire process by which new responses to social needs are developed in order to deliver better social outcomes. This process is composed of four main elements:
– Identification of new/unmet/inadequately met social needs;
– Development of new solutions in response to these social needs;
– Evaluation of the effectiveness of new solutions in meeting social needs;
– Scaling up of effective social innovations.
Simpel, maar niet eenvoudig! Laten we deze definitie en uitwerking nou eens even gebruiken. Zo breng je de hype tot rust. Sociale Innovatie vraagt om een proces dat deze uitdaging kan dragen zonder het proces te verstoren. Het vraagt om een proces waarbij top/down en bottom/up elkaar vinden (Appreciative Inquiry levert zo’n aanpak).
Begin klein en laat het groeien
Even terug naar het begin! Lente! Kijk naar de natuur! Laat je inspireren! Begin klein en laat het groeien! Zelfs de grootste systemen beginnen als een klein knopje. Een prachtig bloesemende boom is niet meer dan een totaal van kleine bloeiende bloempjes. Geef regelvrije ruimte, steun nieuwe initiatieven, faciliteer, schenk aandacht zonder teveel voorwaarden. Evalueer, prototype, pionier, ‘fail fast’ dat is het nieuwe vernieuwen!
Zet u niet vast in grootste transitie en transformatieplannen. Laat de teugels van controle vieren en geniet van het resultaat! Ga met lef de zoektocht aan! Geef de ruimte aan de ‘grassroots’, stuur met een pink en zie daar …… de kracht van sociale innovatie!
Gold awards go to nominees from Hungary, Netherlands and Turkey. The awards were presented at the UEFA Grassroots Workshop in Oslo on Tuesday by Italian football legend, winner of the 2011 UEFA President’s Award and UEFA grassroots panel member Gianni Rivera. The UEFA Grassroots Day Awards recognises some of the best achievements in grassroots football and the gold award for Best Club in 2013 was awarded to four amateur clubs in the Netherlands for their multi-club approach to football.(bron UEFA)
Een geweldige erkenning voor het clusterproject Klarenbeek-Voorst-Cupa-Wilp. Kijk de UEFA video over de Nederlandse prijswinnaars. Lees hier het hele UEFA persbericht met alle video’s van de prijswinnaars.
Het is gelukt om één van de drie nominaties om te zetten in een gold award vertelt Lydia Zwier met nog enige verbazing in haar stem. Maandag reist zij af naar Oslo om de prijs namens de samenwerkende clubs in ontvangst te nemen tijdens de UEFA Grassroots Conference 2013. Een mooie bekroning voor een knappe samenwerking tussen voetbalclubs om de toekomst van het vrouwenvoetbal te verzekeren en verder uit te bouwen.
Het concept steunt op de principes van waarderend onderzoeken. Een ontwikkelingsgerichte aanpak om de best mogelijke toekomst te verkennen. Geen probleemgerichte methode, maar uitgaan van ieders talent, ambitie en bewezen kracht. Samen onderzoeken, dromen en direct starten met het realiseren van de gezamenlijke droom. Prachtig om te zien dat deze werkwijze zo mooi samengaat met sport. Eerder gebruikte Marc Lammers de principes met zijn vrouwen hockeyteam en bracht olympisch goud naar huis.
Spannend is nog wat de award, naast de eer, gaat inhouden. Dinsdag 9 april krijgt Lydia hem samen met de twee gold awards winnaars in de andere categoriën uitgereikt.