Koud! Een dun zonnetje geeft net geen warmte. Ik loop over een landgoed. Dit keer op uitnodiging. Niet even, maar vier dagen om te ervaren wat een landgoed met je doet! Ik hoor je denken ‘Een landgoed, ja en?’ Een stuk grond, bos, wat water, misschien een kasteel of landhuis en wat bankjes voor de wandelaar. Zelden heb ik in vier dagen meer geleerd, vielen puzzelstukjes mooier samen.
Ecosystemen verheffen
Wandelen en praten bij een haardvuur scherpt de geest altijd, maar hier kwamen werelden bij elkaar. Een oude wereld vol tradities en een nieuwe gericht op sociale innovatie, met beide het besef dat de toekomst gaat over ecosystemen. Fijnmazige fysieke en virtuele ecosystemen. Ecosystemen waarbij de verschillende onderdelen afhankelijk zijn van elkaar. In staat zijn elkaar te verheffen. Te verheffen naar een hoger plan, een groter doel. Klinkt best abstract of niet dan?
Lopen over een landgoed maakt het concreet, althans als je ziet wat je kunt zien, weet waarop te letten. Zie je een bos, of zie je een productiebos? Zie je een wijker of een blijver? Begrijp je waarom er staat wat er staat? Hoe de verschillende onderdelen en structuren als bij toeval verbonden, een diepere reden en oorzakelijkheid hebben.
Een stip op de horizon
Ik zie de gelaagde structuren, het land, de bebouwing, de gewassen, de arbeid, de economische dragers en de tijd. Een landgoed leert je stil te staan bij de tijd. Je horizon te verbreden. Geen korte termijn, maar lange termijn. Alle acties, veelal cyclisch, in lijn met een hoger doel. Een visie, een stip op de horizon.
Weten waarom je het doet, vanuit ambitie creëren. Het beeld in de toekomst voor je zien en het dan naar je toehalen. Een baken zien in donkere en mooie tijden. Visualisatie en het begrip dat de weg er naartoe best kronkelig kan zijn. Vol kuilen, omgevallen bomen, lekkende daken en mislukkende oogsten.
Bouwen aan meer dan een leven
Snap je wat ik bedoel? Dat doel voor ogen hebben geeft rust. Het is er, het blijft er en jij gaat het haalbaar maken. Het heeft ook iets van kathedralen bouwen. Het zal niet klaar zijn tijdens jouw leven. Maar jouw bijdrage wel. Ooit geef je het over, geef je het door.
Ken je dat? Doe je jouw werk met die visie voor ogen? Met die lange termijn visie als leidend principe? Ga eens zitten, pak een vel papier, sluit je ogen. Stel je eens voor je bent 95, je kijkt terug op een leven dat de moeite, nee de mooite, waard was. Wat zie je? Waar heb je aan bijgedragen? Waar heb je gelachen, waar staan de tranen van in je ogen, wie staan er om je heen, waar ben je nu echt trots op? Schrijf het op! Zo bloemrijk mogelijk, alle details die je maar kunt bedenken! Teken het, fotografeer het, maakt het zo manifest als het maar zijn kan. Mooi he! Hang het aan de muur of sla het beeld op in je grijze massa. Prachtig kompas als je het even niet meer weet. Richting zoekt in de waan van de dag!
Zou het niet geweldig zijn als je leeft als een landgoed. Beheerder van je ecosysteem. Een ecosysteem dat je doorgeeft aan de toekomst. Leven in de wetenschap dat echte doelen ver voorbij jouw korte aanwezigheid liggen. Ik daag je uit …. Leef je leven als een landgoed!
Op dit moment werkt het Social Innovation Lab met verschillende partners aan een ‘ervaring gericht op transformatie’ ver voorbij een training of leergang. Interesse? Laat een bericht achter. Deelname is op uitnodiging.
Robbert van der Pluijm is een bevlogen onderwijsvernieuwer. Laatst sprak ik met hem over zijn plannen en de waarde van ervarend leren. Gamification van het onderwijs zou hier wel eens een belangrijke bijdrage aan kunnen leveren. Onderstaand een blog van Robbert over gamification en onderwijsvernieuwing. Een verslag van een experiment. Een showcase waarop direct verder te bouwen valt. Geen dikke beleidsplannen, maar experimenterend de toekomst verkennen. Ik beveel het u van harte aan! 
s’ Avonds laat. Ik kijk Pauw en Witteman en luister gelaten naar de uitleg van het nieuwe regeerakkoord. Het voelt niet natuurlijk als Halbe de weg van de medianen, koopkracht en noodzakelijke ombuigingen op gaat. Samsom bekt beter, maar boeit ook niet. Binnen vijf minuten weet je het, je kijkt naar een toneelstuk van middelmatige kwaliteit.