Next november the World Forum for Democracy will open it’s doors to investigate if youth can revitalise democracy. Over 150 countries and probably over 1500 participants will gather to discuss best practices and take them a big step further.
The Social Innovation Lab will be there, reporting on labs, breaking news, thoughts and new roadmaps for the future of democracy.
We will team up again with the World Forum for Democracy, the on-line magazine Society30.com and students of the Windesheim Honours College to report on the World Forum and bring you some stunning stories, day to day social media coverage and in-depth interviews.
On YouTube
Want to know more about some youth applicants and why they want to enter the Forum? Go to YouTube and search for World Forum For Democracy 2014. You will be amazed! They sure can revitalise democracy! We took a random dive into the pool of applicants and attached a few.
Follow the news
Follow all our updates? Read the latest? Follow us on Twitter or like us on Facebook! We will keep you informed and update you about special pages, must read articles, Youtube videos and of course the latest news!
Praten over sociale innovatie op een mooi terras bij de Onthaasting. Zeg nou zelf veel beter gaat niet worden. Ik kijk terug op een aantal jaren Social Innovation Lab. ‘Wat doe je nou precies’; vraagt mijn gesprekspartner. Een mooie vraag waar een waaier van antwoorden op mogelijk is. Natuurlijk vertel ik over de mooie projecten, die allen vernieuwing in zich dragen. Het anders denken en het anders doen. Begrippen als experimenteerplekken, regelluwe ruimte, kaders en creatieve ruimte, waarde toevoegen, rollen al snel over tafel. En vooral het ontstaan en realiseren van concepten vanuit een idee.
Een idee of een ergernis
Niets zo mooi als een idee dat ineens tot een duidelijke visie leidt. Als voorbeeld neem het idee van de Zomerschool. Ontstaan vanuit de gedachte dat een leven lang leren de toekomst heeft. En uit een ergernis over het huidige onderwijssysteem dat zoveel mooier zou kunnen. Zou het niet mooi zijn om verschillende disciplines, verschillende generaties met elkaar te verbinden op unieke plekken. Samen kijken wat er dan ontstaat, samen leren en genieten van dat wat er is. En daar uiteraard een enorme fun factor aan toevoegen. En dat werkt! Het concept dat ontstond wordt al op verschillende plaatsen gebruikt of geleend. En uit het eerste experiment zijn allerlei bijzondere projecten en verbindingen ontstaan. En dat is sociale innovatie. Zaken in gang zetten, experimenteren, leren en doorgaan. Kijken tot welke rimpelingen het werpen van een steen in de vijver leidt.
Een ergernis en een idee vormen de basis van veel van mijn concepten. Mijn laatste uitdaging Challenge the Future komt voort uit de ergernis dat er in Nederland jonge kinderen onder de armoedegrens leven. Een enorme kapitaalvernietiging als het om toekomstig talent gaat. Het idee koppel de mogelijkheden van de deeleconomie aan ‘groot dromen’ en het aanjagen van talentontwikkeling. Een idee zonder achterliggende ergernis is zelden de moeite waard! Net zoals talent zonder ambitie ook meestal tot niets leidt. Inmiddels ontstaat een mooi -voor en door jongeren- project met potentie. Belangrijk vraagstuk blijft wel het verdienmodel. Hoe krijg je een dergelijk project duurzaam verankerd? Wel of niet commercieel, crowd funding, subsidie, Social Impact Bonds? Of een cocktail van het voorgaande. Daar valt nog veel te leren! En degene die daar een mooi antwoord heeft mag mij gerust ‘s nachts bellen.
Grote verhalen en kleine stappen
Een andere leerervaring klinkt wellicht wat tegenstrijdig. Grote verhalen, kleine stappen. Ze kunnen niet zonder elkaar. Bij toekomstgerichte visies over onderwijs, werk, zorg en samenleven passen vergezichten. Past -uit de bekende doos- denken. Onderwerpen als een 21 werkweek, zelf-organisatie, wijkparticipatie, the pancake society, onderwijs in het hart van de samenleving vragen om een stip op de horizon. Zeg maar een ‘wow-ervaring’ van wat zou kunnen zijn. En als je niet oppast blijft het daar dan ook bij. Een wensdroom! Het zou zo mooi kunnen zijn als! Het is de creator van verhalen eigen om juist deze kant te belichten. En dat hebben we nodig! Utopische vergezichten! Maar er is meer nodig, een operator!
Operator van kleine stappen
Een groot verhaal zonder de eerste kleine stappen blijft zweven, ongrijpbaar en vluchtig. Show cases! Laten zien dat het werkt, hoe klein ook, daar begint elke vooruitgaan. En dat vraagt een heel ander talent de operator van kleine stappen vermaakt het grote verhaal tot de weg van de kleine stappen. Hoe maak je een organisatie waar medewerkers zelfsturend zijn? Hoe zorg je dat medewerkers vanuit talent en ambitie werken in plaats vanuit hun functiebeschrijving. Hoe zorg je voor die leersituatie waarin meerdere generaties vanuit hun eigen specifieke kracht (mag dat woord nog) samen leren en tot optimale prestaties komen. Hoe ziet een stadslab eruit? Wat betekenen wijkparticipatie en buurtbudgetten voor de kwaliteit van leven in de wijk?
Kleine stappen, experimenteren, leren, evalueren en weer een kleine stap. Dat is sociale innovatie en dat doet het lab. Het lab legt stapstenen tussen twee oevers zeg ik altijd. Het hier en nu en aan de overkant de toekomst. Stapstenen als rust en experimenteerplaatsen in de kolkende rivier van onzekerheid, verandering en wensdromen.
Doenkers, die denken koppelen aan direct doen. Leren door te experimenteren. Het Lab ten voeten uit!
Nu komt u nog op de website van het Social Innovation Lab binnen als u op www.challengethefuture.nl klikt, maar binnenkort ziet u de website waarop jongeren hun visie op armoede, rijkdom, schaarste en overvloed zichtbaar maken! Deze website wordt samen met de jongeren vormgegeven. Binnenkort starten we met een groep jongeren die de ambassadeurs van Challenge the Future worden. Voor nu, lees vooral de onderstaande outline van de eerste fase van de Challenge!
Challenge the Future
Nederland is een van de rijkste landen ter wereld. De mensen die er wonen behoren, naar eigen zeggen, tot een van de gelukkigste ter wereld. Toch leeft 1 op de 9 jongeren onder de armoedegrens. In sommige steden loopt dat op naar 1 op de 5. Best raar, want ondanks dat Nederland zijn financiële crises kent, leven we in een tijd van overvloed.
Bezit of toegang tot
Dat vraagt wel dat je anders kijkt naar dezelfde werkelijkheid. Een werkelijkheid waarin niet ‘het bezit’ telt, maar de ‘toegang tot’ het bezit. Je auto delen is een heel gemakkelijk voorbeeld, maar het geldt ook voor kennis en eigenlijk alles dat nu als bezit wordt gezien. Er komen steeds meer initiatieven waarin ‘delen’ en elkaar ‘helpen’ de essentie vormen. Het huidig
e internet versterkt deze trend door snelle en eenvoudige ‘verbinding’. Je kunt elkaar makkelijk en snel vinden. En hoe gek je vraag ook is, er zijn mensen met dezelfde vraag. Of er zijn mensen die inmiddels de oplossing gevonden hebben en hem graag met je delen.
Zichtbaar maken
Dit project gaat dat doen! Anders kijken, anders denken en samen met jongeren zoeken naar de toegang tot overvloed. In de eerste fase willen we met middelbare scholieren het onderwerp verkennen en toegankelijk maken. Hoe kijken middelbare scholieren aan tegen begrippen als armoede, rijkdom, schaarste en overvloed? We geven ze een platform. Maken hun denken zichtbaar in een expositie en een event. Samen kijken en de dialoog starten met de (lokale) samenleving.
Werkelijkheid maken
In de tweede fase gaan we de toegang tot overvloed ook daadwerkelijk realiseren. Overvloed verbinden met de doelgroep. We laten zien hoe door te delen overvloed makkelijk toegankelijk wordt. Een spannende fase die we in de eerste fase goed gaan voorbereiden.
Wie zijn wij
Een aantal betrokken sociaal ondernemers, die denken dat het anders kan. En dat daar geen topzware projecten voor nodig zijn als je instellingen, overheid, bedrijfsleven en particulieren verbindt vanuit een gezamenlijke ambitie. Het Social Innovation Lab trekt de kar in samenwerking met CVJO Zutphen. Inmiddels overleggen we met een groot aantal partijen om te zorgen dat het project in een netwerk van betrokken partijen kan groeien.
Wat wij zoeken
Wij zoeken enthousiasten jongeren die met dit project mee willen doen. Het verschil willen maken. Jongeren die onderdeel willen worden van een spannende expeditie!
Challenge the future
De werknaam van het project. Challenge the Future omdat we de jeugd, de toekomst uitdagen, en de toekomst mooier willen maken.
Op aanvraag is een uitgewerkt projectvoorstel beschikbaar.
Het is zaterdagochtend 6.30. Studenten van het Honours Programme Sociale Innovatie van Windesheim verzamelen zich in het donker om de essentie van het gebied rond het Zwarte Water te ervaren. Een eerste stap in een door Windesheim samen met het Social Innovation Lab georganiseerde ‘pressure cooker’ rond sociale innovatie. De Provincie Overijssel formuleerde een opdracht die het geheel in het huidige tijdsgewricht plaatst: ‘Ontwikkel een visie op de rol van de provincie waarbij de vitaliteit van de samenleving optimaal wordt benut. Werk dit uit naar een concreet plan voor de IJsseldelta’
Best abstract en zeker geen makkelijke opdracht voor de multidisciplinaire groep studenten. De groep krijgt flitspresentaties van experts. Permacultuur, eigen kracht, openbaar bestuur, deel-economie, tijd en gebiedsontwikkeling worden in een nieuw perspectief geplaatst. Boodschap we gaan van een sturende overheid naar een faciliterende overheid! Belangrijkste vraag: hoe doe je dat, wat betekent dat? Het al snel geintroduceerde begrip regelluwe ruimte brengt de huidige worsteling goed in kaart.
Zondagmiddag, 36 uur later, staan de studenten in een schapenschuur omgebouwd tot Dragons’ Den, oog en oog met de Dragons om hun voorstellen te presenteren. Drie mooie concepten zien het licht! Pleegstand, gaat in op een nieuwe en duurzame wijze van omgaan met leegstand van gebouwen. ECOmmunity, geeft zicht op nieuwe woon en samenlevingsvormen, waarbij de kracht van generaties en het gebied optimaal gebruikt worden. Bouwen aan vertrouwen, gaat in op het vervlechten van overheid en inwoner in een krachtige samenwerking. Hersteld vertrouwen en een systeem waarbij elke inwoner projecten kan indienen en kan meebeslissen over het gebruik van belastinggeld ter financiering vormen de basis van het concept.
De Dragons, bestaande uit bestuurders en ondernemers, kozen unaniem voor het concept ECOmmunity als het meest innovatieve idee. Het woord ‘Pleegstand’ om het duurzaam hergebruik van leegstaande panden te duiden mag volgens alle aanwezigen zo in de Dikke van Dale!
Eindconclusie van alle betrokkenen: deze wijze van samen leren en innoveren leidt tot betere producten, in een kortere tijd, met veel meer betrokkenheid. De kou in de schapenstal droeg daar haar eigen steentje aan bij!
’s Ochtends vroeg. Mijn oog valt op een tweet van @Ritzotencate over warme maaltijden van de HEMA en daklozen. Voor 2.50 euro wil hij wel een dakloze uitnodigen om samen een maaltijd te nuttigen. Mooi beeld! Het laat mij niet meer los. Ritzo heeft hier iets te pakken. Iets dat ik al een tijdje onderhuids voel. De komende jaren zal het gaan om nabijheid en mededogen!
Parels van een nieuwe tijd
Nee, ik ben geen futurist, maar het gevoel is sterk! Nabijheid en Mededogen, de nieuwe waarden voor de komende jaren. Weer zo’n traditioneel denker hoor ik u denken. Poetst de oude waarden van het christendom op tot parels van een nieuwe tijd! Niets is minder waar. Mijn gevoel zegt dat deze waarden de basis van ons handelen gaan worden. Voor rechts, links en het midden. Voor kerk en atheïst, voor jong en oud.
Heilige huisjes verdampen
Kan dat? Tegen de verruwing van de maatschappij in? Tegen de individualisering en de ‘ik vecht en haal het wel’-mentaliteit van het huidige tijdsgewricht in? Ja dat kan! De mens krijgt steeds meer het gevoel de grip op de wereld te verliezen? Bestaande waarden en heilige huisjes van jaren verdampen als ochtendnevel! Een logische (tegen)reactie is meer invloed willen in de eigen omgeving. De eigen nabijheid! Voor de een is dat het dorp, voor de ander de regio, misschien zelfs wel het land. Dat laatste hangt sterk af van hoe groot jouw ‘span of influence is’.
Nabijheid kun je beetpakken
Voel je um? Voedsel, de stadsboerderijen en regionale voorzieningen rond eerlijk voedsel spuiten als de spreekwoordelijke paddenstoelen de grond uit. Zorg, de lokale zorgteams, zorgvoorzieningen breken op alle fronten door. En ook de broodfondsen zijn uitingen van samen kleiner zorgen voor elkaar! Werk, de netwerken van nabijheid, groeien en bloeien. Zelfstandig professionals groeperen zich in steeds verder vertakkende waarde(n)netwerken van nabijheid. Nieuw is dat grote staande organisaties begrijpen dat dit niet tijdelijk is, maar een uiting van een veranderend tijdperk. De lijst is bijna onuitputtelijk! Onze energievoorziening, kleiner, dichterbij en gericht op zelfvoorziening. Mobiliteit, gericht op toegang tot op elke straathoek, in plaats van bezit van. Onderwijs, digitaal colleges volgen aan alle belangrijke universiteiten in de hele wereld, maar in nabijheid leren in dialoog te gaan, onze kracht en talent ontdekken in ‘ambition and talented based’ onderwijs.Ik daag je uit! Ga eens zitten en kijk naar de trends op de belangrijke maatschappelijke kernthema’s. Nabijheid wordt de kernwaarde! Nabijheid in verbondenheid met het grotere geheel. Nee we sluiten ons niet af, we staan in verbinding met de hele wereld, het geheel. Maar we combineren dat met meer invloed op het lokale en de wens tot nabijheid. Think global act local 3.0.
Mededogen kost niets
En dan mededogen! Ooit was de gevleugelde uitspraak ‘dat lost de overheid maar op’! Nu is er het besef dat, dat niet langer het geval is! Sterker nog, twee bewegingen trekken dit adagio met kracht uit elkaar op zoek naar nieuwe verbinding. De burger wil meer zeggenschap over de kwaliteit van zijn eigen omgeving. Is bereid daar aan bij te dragen! En de overheid bezint zich op haar nieuwe terugtredende rol. Zoekt naar maximaal gebruik van burgerinitiatieven en kostenreductie.
Vertragen om te zien
Mededogen dus! Zien hoe je kunt bijdragen aan het geheel, aan die ander. Een maaltijd voor 2,50 euro kopen voor een dakloze en samen eten. Aandacht geven! Ik hoor u denken, dat is eng en gevaarlijk! Onzin, denk ik dan. Je voelt zelf wel of het kan of niet! Mededogen, we zullen het weer moeten leren toepassen! Mag ik je uitdagen eens mee te denken over zelforganiserende concepten van mededogen? Eens breder te denken dan die dakloze, maar te denken over jouw omgeving, jouw nabijheid. Hoe mededogen er daar uit kan zien. Hoe je met de kleinst mogelijke bijdrage, de grootst mogelijke impact kunt hebben! Mededogen kost niets, gaat vooral om aandacht! Om kijken in plaats van wegkijken. Om vertragen om te zien wat is en kan zijn!
Dinsdag naar de Trendrede 2014. Ik ben benieuwd of de futuristen het al zien …. Nabijheid en mededogen …. waarde(n) van vernieuwing!