Category Archives: Social Innovation

Project Challenge the Future

Nu komt u nog op de website van het Social Innovation Lab binnen als u op www.challengethefuture.nl klikt, maar binnenkort ziet u de website waarop jongeren hun visie op armoede, rijkdom, schaarste en overvloed zichtbaar maken! Deze website wordt samen met de jongeren vormgegeven. Binnenkort starten we met een groep jongeren die de ambassadeurs van Challenge the Future worden. Voor nu, lees vooral de onderstaande outline van de eerste fase van de Challenge!

Challenge the Future

Nederland is een van de rijkste landen ter wereld. De mensen die er wonen behoren, naar eigen zeggen, tot een van de gelukkigste ter wereld. Toch leeft 1 op de 9 jongeren onder de armoedegrens. In sommige steden loopt dat op naar 1 op de 5.  Best raar, want ondanks dat Nederland zijn financiële crises kent, leven we in een tijd van overvloed.

Bezit of toegang tot

Dat vraagt wel dat je anders kijkt naar dezelfde werkelijkheid. Een werkelijkheid waarin niet ‘het bezit’ telt, maar de ‘toegang tot’ het bezit. Je auto delen is een heel gemakkelijk voorbeeld, maar het geldt ook voor kennis en eigenlijk alles dat nu als bezit wordt gezien. Er komen steeds meer initiatieven waarin ‘delen’ en elkaar ‘helpen’ de essentie vormen. Het huidig

e internet  versterkt deze trend door snelle en eenvoudige ‘verbinding’. Je kunt elkaar makkelijk en snel vinden. En hoe gek je vraag ook is, er zijn mensen met dezelfde vraag. Of er zijn mensen die inmiddels de oplossing gevonden hebben en hem graag met je delen.

Zichtbaar maken

Dit project gaat dat doen! Anders kijken, anders denken en samen met jongeren zoeken naar de toegang tot overvloed. In de eerste fase willen we met middelbare scholieren het onderwerp verkennen en toegankelijk maken. Hoe kijken middelbare scholieren aan tegen begrippen als armoede, rijkdom, schaarste en overvloed? We geven ze een platform. Maken hun denken zichtbaar in een expositie en een event. Samen kijken en de dialoog starten met de (lokale) samenleving.

Werkelijkheid maken

In de tweede fase gaan we de toegang tot overvloed ook daadwerkelijk realiseren. Overvloed verbinden met de doelgroep. We laten zien hoe door te delen overvloed makkelijk toegankelijk wordt. Een spannende fase die we in de eerste fase goed gaan voorbereiden.

Wie zijn wij

Een aantal betrokken sociaal ondernemers, die denken dat het anders kan. En dat daar geen topzware projecten voor nodig zijn als je instellingen, overheid, bedrijfsleven en particulieren verbindt vanuit een gezamenlijke ambitie. Het Social Innovation Lab trekt de kar in samenwerking met CVJO Zutphen. Inmiddels overleggen we met een groot aantal partijen om te zorgen dat het project in een netwerk van betrokken partijen kan groeien.

Wat wij zoeken

Wij zoeken enthousiasten jongeren die met dit project mee willen doen. Het verschil willen maken. Jongeren die onderdeel willen worden van een spannende expeditie!

Challenge the future

De werknaam van het project. Challenge the Future omdat we de jeugd, de toekomst uitdagen, en de toekomst mooier willen maken.

Op aanvraag is een uitgewerkt projectvoorstel beschikbaar.

Welbegrepen eigenbelang … uw mooiste toekomst!

verbindingklein kopieWelbegrepen eigenbelang, wat is dat eigenlijk? En hoe kan het helpen bij het realiseren van uw doelen. Een pleidooi voor het echt begrijpen van uw belang. Zet de essentie  centraal, creëer een gemeenschappelijke ambitie en kom tot een beter ontwerp. Social Design for the future. Laat u verleiden! 

Wij Nederlanders zijn niet zo goed in het welbegrepen eigenbelang. Als ik de bronnen mag geloven zijn de Fransen of de Amerikanen er veel beter in! Wij zijn meer van het eigenbelang. We kennen onze positie, onze kleur en gaan vol voor de winst. Noem het onbegrepen eigenbelang. Er moet een nieuwe fusieschool komen, wij praten er jaren over, komen geen steek verder. Amerikanen schijnen uitmuntend te zijn. Die school moet er komen! Dat onderwijs is belangrijker dan het laten zegenvieren van eigen belang of overtuiging. Het gaat immers over onze kinderen.

Welbegrepen eigenbelang? Ja, als groep je sterk maken voor een gemeenschappelijke ambitie, waarbij de uitkomst altijd beter is dan het najagen van het eigenbelang. Vul voor ‘een school’ een willekeurig ander doel of geïsoleerd optrekkend individu in. Armoede, innovatie, werk, zorg! En direct krijg je een gevoel bij de begrippen macht en onmacht.

Lastig proces of simpel mechanisme
Slecht in welbegrepen eigenbelang? Komt dat door onze historie van verzuiling? Versluieren onze ego’s en gestold eigenbelang de blik op het welbegrepen eigenbelang. Stap eens een bestuursvergadering in, kijk eens rond en luister. Strijdbare taal, korte termijn resultaat en jawel eigenbelang. Niet het brede WIJ staat voorop, maar het wij als bestuur, wij als club, wij als zorgverlener, wij als … vul maar in. Als het moet sluiten we compromissen met andere kleine wij’s. Compromissen met een mager resultaat!

We gaan niet voor de hoogst haalbare kwaliteit. Nee we gaan voor de hoogst haalbare kwaliteit gezien ons belang. Te abstract? Pas het eens toe! Kijk bijvoorbeeld eens naar de transitie in de Jeugdzorg. Of naar die zieltogende verenigingen en stichtingen, die dezelfde doelen wensen te realiseren, maar elkaar bestrijden.

Ik daag je uit! Met wie zou je moeten samenwerken om je doelen dichterbij te halen, terwijl je dit gezien de belangen nu niet doet? Je voorbij gaat aan welbegrepen eigenbelang en je dus nooit de mooiste uitkomst krijgt. Tja misschien betekent dat opheffen en aansluiten. Fuseren en vernieuwen, of gewoon samen-op-trekken

Doe het eens! Pak de uitdaging waar je nu aan werkt, het zweet van op het hoofd krijgt. Ga zitten, vel papier erbij en tekenen! Wat zou het betekenen als je, zelfs met je aperte tegenstanders, zou denken vanuit dit welbegrepen eigenbelang!

Het mooiste of het meest haalbare
Zet jouw mooiste uitkomst neer! Teken het, hoe meer details hoe beter. Laat je niet leiden door ingeschatte belangen van anderen, protocollen, regelgeving en bekende ego’s. Gewoon tekenen. Dromen! Gaat het over de zorg voor Jeugd? Zet het kind centraal en droom! Een voetbalclub, de voetballer centraal! Onderwijs, het lerende kind centraal! Een bakker, het brood centraal! Ik zie je denken: ‘Damn dat levert een heel andere tekening op’. En zo simpel kan welbegrepen eigenbelang zijn!

Simpel, maar niet eenvoudig! 
Het mooiste ontstaat als je simpelweg vanuit de essentie denkt en de belangen even weg laat. Neem jeugd (of vul een andere essentie in). Teken de optimale zorg voor jeugd zonder te starten bij de voor-ingeschatte belangen van alle betrokkenen. Start vanuit de jeugd! En natuurlijk in dialoog MET die jeugd. Niet starten vanuit de reorganisatie en bovenliggende transitiebelangen, ontwerp met de essentie als middelpunt! Durf opnieuw te beginnen! Echte oplossingen te zoeken door vanuit de essentie te starten en niet direct vanuit de randvoorwaarden en belangen. Neem gerust de algemene kaders mee, maar stap uit die perverse prikkel van het eigenbelang!

De kanteling naar welbegrepen eigenbelang
ZO die is naïef hoor ik je roepen! Is dat echt zo? Of is er een kanteling gaande van bestuurders en professionals die begrijpen dat dit de betere weg is. Dat je beter vanuit de essentie kunt ontwerpen. De randvoorwaarden en de soms pijnlijke gevolgen verdwijnen niet! Bezuinigingen, ontslagen, moeilijke keuzes blijven aanwezig. Maar benader deze ook eens vanuit dit essentie-ontwerp-denken. Dat levert zuivere ontwerpen en een sneeuwbaleffect op. Kauw er eens op!

Durf je het aan om te kiezen vanuit de essentie en voor het welbegrepen eigenbelang? Of wil je meedenken? Hoor graag je reactie!

Nabijheid en mededogen … waarde(n) van vernieuwing!

IMG_1853’s Ochtends vroeg. Mijn oog valt op een tweet van @Ritzotencate over warme maaltijden van de HEMA en daklozen. Voor 2.50 euro wil hij wel een dakloze uitnodigen om samen een maaltijd te nuttigen. Mooi beeld! Het laat mij niet meer los. Ritzo heeft hier iets te pakken. Iets dat ik al een tijdje onderhuids voel. De komende jaren zal het gaan om nabijheid en mededogen!

Parels van een nieuwe tijd
Nee, ik ben geen futurist, maar het gevoel is sterk! Nabijheid en Mededogen, de nieuwe waarden voor de komende jaren. Weer zo’n traditioneel denker hoor ik u denken. Poetst de oude waarden van het christendom op tot parels van een nieuwe tijd! Niets is minder waar. Mijn gevoel zegt dat deze waarden de basis van ons handelen gaan worden. Voor rechts, links en het midden. Voor kerk en atheïst, voor jong en oud.

Heilige huisjes verdampen 
Kan dat? Tegen de verruwing van de maatschappij in? Tegen de individualisering en de ‘ik vecht en haal het wel’-mentaliteit van het huidige tijdsgewricht in? Ja dat kan! De mens krijgt steeds meer het gevoel de grip op de wereld te verliezen? Bestaande waarden en heilige huisjes van jaren verdampen als ochtendnevel! Een logische (tegen)reactie is meer invloed willen in de eigen omgeving. De eigen nabijheid! Voor de een is dat het dorp, voor de ander de regio, misschien zelfs wel het land. Dat laatste hangt sterk af van hoe groot jouw ‘span of influence is’.

Nabijheid kun je beetpakken
Voel je um? Voedsel, de stadsboerderijen en regionale voorzieningen rond eerlijk voedsel spuiten als de spreekwoordelijke paddenstoelen de grond uit. Zorg, de lokale zorgteams, zorgvoorzieningen breken op alle fronten door. En ook de broodfondsen zijn uitingen van samen kleiner zorgen voor elkaar! Werk, de netwerken van nabijheid, groeien en bloeien. Zelfstandig professionals groeperen zich in steeds verder vertakkende waarde(n)netwerken van nabijheid. Nieuw is dat grote staande organisaties begrijpen dat dit niet tijdelijk is, maar een uiting van een veranderend tijdperk. De lijst is bijna onuitputtelijk! Onze energievoorziening, kleiner, dichterbij en gericht op zelfvoorziening. Mobiliteit, gericht op toegang tot op elke straathoek, in plaats van bezit van. Onderwijs, digitaal colleges volgen aan alle belangrijke universiteiten in de hele wereld, maar in nabijheid leren in dialoog te gaan, onze kracht en talent ontdekken in ‘ambition and talented based’ onderwijs.Ik daag je uit! Ga eens zitten en kijk naar de trends op de belangrijke maatschappelijke kernthema’s. Nabijheid wordt de kernwaarde! Nabijheid in verbondenheid met het grotere geheel. Nee we sluiten ons niet af, we staan in verbinding met de hele wereld, het geheel. Maar we combineren dat met meer invloed op het lokale en de wens tot nabijheid. Think global act local 3.0.

Mededogen kost niets
En dan mededogen! Ooit was de gevleugelde uitspraak ‘dat lost de overheid maar op’! Nu is er het besef dat, dat niet langer het geval is! Sterker nog, twee bewegingen trekken dit adagio met kracht uit elkaar op zoek naar nieuwe verbinding. De burger wil meer zeggenschap over de kwaliteit van zijn eigen omgeving. Is bereid daar aan bij te dragen! En de overheid bezint zich op haar nieuwe terugtredende rol. Zoekt naar maximaal gebruik van burgerinitiatieven en kostenreductie.

Vertragen om te zien
Mededogen dus! Zien hoe je kunt bijdragen aan het geheel, aan die ander. Een maaltijd voor 2,50 euro kopen voor een dakloze en samen eten. Aandacht geven! Ik hoor u denken, dat is eng en gevaarlijk! Onzin, denk ik dan. Je voelt zelf wel of het kan of niet! Mededogen, we zullen het weer moeten leren toepassen! Mag ik je uitdagen eens mee te denken over zelforganiserende concepten van mededogen? Eens breder te denken dan die dakloze, maar te denken over jouw omgeving, jouw nabijheid. Hoe mededogen er daar uit kan zien. Hoe je met de kleinst mogelijke bijdrage, de grootst mogelijke impact kunt hebben! Mededogen kost niets, gaat vooral om aandacht! Om kijken in plaats van wegkijken. Om vertragen om te zien wat is en kan zijn!

Dinsdag naar de Trendrede 2014. Ik ben benieuwd of de futuristen het al zien …. Nabijheid en mededogen …. waarde(n) van vernieuwing!

Lees hier de Trendrede 2014

Een 21-urige werkweek….is meer dan zat!

IMG_1996Zondagochtend vroeg, koffie! Ik zie een tweet voorbij komen van Tony Bosma over ‘the 21-urige werkweek’. Klik de link open en tref een blog en korte video. Boeiend! In mindere tijden werken we dubbel zo hard uit angst om arm te worden. Het blog en de video stelt daar een ’21-urige werkweek’ tegenover. Utopie of nieuwe werkelijkheid?

Mooie vraag! Hou even de gedachte vast dat ‘je de problemen veroorzaakt binnen een bepaald paradigma (40-urige werkweek) niet kunt oplossen binnen hetzelfde paradigma’. Tegenwoordig een van Einsteins meest aangehaalde stellingen.


Wat zou het nu betekenen, deze utopische stelling van een 21-urige werkweek. Het begint allemaal bij het herdefiniëren van het begrip werk. Werk gaat nu voornamelijk over betaald werk in dienstverband. Een bepaalde klus, met een bepaalde uitkomst en een bepaalde waardering.

Utopisch of juist niet?

Hoe utopisch is het idee nog als wij ons beperkte beeld van werktijd ontkoppelen en herwaarderen naar tijd en kwaliteit. Zoals een van de sprekers uit de video opmerkt ‘wij werken hard aan zaken waar niemand op zit te wachten’. Aan de andere kant groeien de problemen rond goed onderwijs, goede zorg, kwaliteit van de woonomgeving en verantwoorde gebiedsontwikkeling.

Een groeiend leger aan vrijwilligers probeert inmiddels de gaten te dichten die binnen het paradigma van de 40-urige werkweek niet meer te dichten zijn. In geld valt er blijkbaar niet langer te betalen voor goed onderwijs, goede zorg en ga zo maar door. Het is te duur, maar vooral, we hebben het teveel en te gecompliceerd geïnstitutionaliseerd.

Door de overheid wordt hard bezuinigd, niet dat men het niet belangrijk vindt, maar het is onbetaalbaar is de boodschap! Bezuinigen kan hier ook betekenen het teruggeven van de verantwoordelijkheid. Bezuinigen betekent zeker het ‘ontregelen’ van de regels en het bieden van meer vrijheid voor een andere invulling!

We kantelen verder

Duidelijk is dat de burger weer aan de bak mag, zelfs moet, op terreinen waar instituties het niet langer kunnen oplossen. Het sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw omgedraaide model tussen de hoeveelheid vrijwilligers (hoog) en professionals (laag) kantelt verder. Burgers lijken weer bereid tot inzet daar waar ze zien dat overheden en instituties het niet langer alleen kunnen oplossen.

Wat nou als we dat ondersteunen….door te denken in de 21-urige werkweek! De meesten mensen willen ‘aanpakken’ als ze de ruimte krijgen en meer invloed kunnen uitoefenen op hun directe woon/werk en leefomgeving. Het in de UK uitgevoerde programma van Nesta ‘Big green challenge’ rond CO2-uitstoot is daar een heel goed voorbeeld van. Lees het rapport Mass Localism ‘a way to help small communities solve big social challenges’ eens. Het ei van Columbus is zeker nog niet gevonden, maar de resultaten zijn veelbelovend. Het laat mooi de huidige worsteling zien tussen Nationale programma’s en lokale oplossingen. Hou deze oplossingen eens tegen het licht van een 21-urige werkweek. Pas ze eens toe op onderwijs, zorg, veiligheid en gebiedsontwikkeling.

Sociale overwaarde en nieuwe waardesystemen

Voeg dit eens bij het anders uitruilen van waarde en betalen met ‘sociale overwaarde’. Herontdekking van de Barter’s Economy zeg maar! En moeilijk te bedenken is het niet. Een planoloog, projectmanager, arts, loodgieter blijft in zijn ‘vrije tijd’ voorzien van dezelfde kennis, ervaring en netwerk. Wat nou als die ingezet zouden worden voor en bij de kwaliteit van de eigen woon/leef-omgeving. Vooral daar waar ‘geld uit dienstverband’ niet meer leidt tot het adequaat ontwikkelen van diensten, producten en of oplossingen tegen aanvaardbare prijzen. Denken in nieuwe waardesystemen waarbij aan de ‘werkgever-werknemer’-relatie relaties als ouder, burger, zorger, inwoner worden toegevoegd om een nieuw ‘belangen en uitvoerings’-systeem te creëren!

Tja de 21-urige werkweek utopie of nieuw paradigma? Leuk om op te kauwen en het eens als uitgangspunt te nemen bij nieuwe verdien of servicemodellen!

Hoor graag uw ideeën, voorbeelden of commentaren! Met het Social Innovation Lab denk ik graag mee aan op het eerste oog onmogelijke oplossingen.